دلنوشته

دخترم خیلی وقتها برات از خسته گیهام مینویسم وپاک میکنم که وقتی بزرگ شدی ودیدی غصه دار نشی فقط بدان ارزم بود که می توانستم تو را راحت تو یه چهار دیواری که مال خودم باشه واینهمه وزیر ووکیل نداشته باشم بزرگت میکردم  انموقع زود زود عصبی نبودم  دیگه مطمنم که هیچ وقت روت دست بلند نمیکردم و وقت داشتم باهات بزرگ بشم ولی افسوس که دنیا برا من اینطور خواست که همیشه قربانی عشق بابات باشم دخترم خیلی دوستت دارم